พิพิธภัณฑ์ชนชาติเหนือเมืองฮาโกดาเตะ

พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ตั้งอยู่ในอาคารธนาคารเก่า แค่มองดูอาคารก็น่าสนใจแล้ว และดูเหมือนว่าคุณสามารถเข้าห้องน้ำได้โดยไม่ต้องเข้าไปข้างในด้วย แต่เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ควรค่าแก่การชมอย่างยิ่ง ตอนแรกคิดว่าน่าจะมีคนมาเยี่ยมชมเยอะเพราะความนิยมของมังงะและอนิเมะในช่วงนี้ แต่จริงๆ แล้วค่อนข้างเงียบ มีของสะสมที่น่าประทับใจมาก ดังนั้นหากคุณสนใจ ขอแนะนำให้มาเยี่ยมชมอย่างยิ่ง มีภาพวาดของชาวไอนุจากมุมมองของญี่ปุ่น รวมถึงเสื้อผ้าและเครื่องประดับที่พวกเขาสวมใส่... หนังสือทรงคุณค่าชื่อ "โลกของชุดไอนุ" ราคา 500 เยน ขอแนะนำให้ชมงานปักที่ประณีตบรรจงบนเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของพวกเขา ความคิดเห็นของผู้กำกับที่เขียนไว้ข้างๆ ของสะสมนั้นดูสบายๆ และสอดคล้องกับภาพลักษณ์ของมังงะยุคใหม่ ทำให้อ่านสนุก เดินทางมาได้ง่ายจากตัวเมืองฮาโกดาเตะ ดังนั้นขอแนะนำให้เพิ่มพิพิธภัณฑ์นี้ลงในแผนการเดินทางของคุณ พิพิธภัณฑ์ยังเปิดให้บริการจนถึง 19.00 น. อีกด้วย

เดินเพียง 1 นาทีจากป้ายรถรางซูเอะฮิโระโจ ไม่มีที่จอดรถ พิพิธภัณฑ์แห่งนี้จัดแสดงสิ่งของเกี่ยวกับชาวไอนุ อุอิลตะ อาลูต และชนเผ่าทางตอนเหนืออื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติอันโหดร้ายของชายแดนทางตอนเหนือ สถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่ในอาคารธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่น สาขาฮาโกดาเตะเดิม ซึ่งสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1926 (ไทโชที่ 15) ห้องน้ำที่อยู่ห่างไกล บันได ลิฟต์ และสิ่งที่ดูเหมือนตู้เซฟกระจายอยู่ทั่วอาคาร ซึ่งชวนให้นึกถึงอดีตของธนาคาร ซึ่งก็น่าสำรวจเช่นกัน เมษายน-ตุลาคม: 9:00 - 19:00 น. พฤศจิกายน-มีนาคม: 9:00 - 17:00 น. ค่าเข้าชมคนละ 300 เยน เนื่องจากผมอยากไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์วรรณกรรมฮาโกดาเตะด้วย ผมจึงซื้อตั๋วเข้าชมแบบรวมในราคา 500 เยน เยี่ยมมากที่ราคาถูกกว่า! นี่คือ ① สื่อเกี่ยวกับชาวไอนุและชนเผ่าทางเหนืออื่นๆ จากคอลเล็กชันพิพิธภัณฑ์เมืองฮาโกดาเตะ ② คอลเล็กชันบาบะ: สื่อที่รวบรวมโดยโอซามุ บาบะ ผู้เชี่ยวชาญด้านชาวเหนือที่มีชื่อเสียงระดับโลก ③ คอลเล็กชันโคดามะ: สื่อที่รวบรวมโดยซาคุซาเอมอน โคดามะ อดีตศาสตราจารย์กิตติคุณแห่งมหาวิทยาลัยฮอกไกโด คอลเล็กชันนี้จัดแสดงและจัดแสดงสิ่งของเหล่านี้ พิพิธภัณฑ์แบ่งออกเป็นห้องจัดแสดงนิทรรศการและห้องจัดแสดงเจ็ดห้อง ภายในห้องจัดแสดงมีโคโระป็อกคุรุน่ารักคอยต้อนรับเรา มีไกด์นำเที่ยวให้บริการโดยมีค่าธรรมเนียม มีผู้เข้าชมจำนวนมาก รอบห้องจัดแสดงนิทรรศการมีฉากพับ "ประเพณีไอนุและ 12 เดือนแห่งปี" ซึ่งแสดงภาพชีวิตของชาวไอนุตั้งแต่ปลายยุคเอโดะจนถึงยุคเมจิ เป็นภาพที่น่าชมอย่างยิ่ง ในห้องนิทรรศการ มีการจัดแสดงวัสดุต่างๆ เช่น เสื้อผ้าและสิ่งของเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันของชาวไอนุและชาวเหนือตามธีมต่างๆ สีสันและลวดลายอันประณีตของเสื้อผ้าและเครื่องประดับงดงามตระการตา นิทรรศการต่างๆ รวมถึงเทพเจ้าแห่งภาคเหนือและภูมิปัญญาในชีวิตประจำวันนั้น เข้าใจง่ายและน่าสนใจ วัฒนธรรมไอนุยังถูกนำเสนอทางโทรทัศน์อีกด้วย ฉันได้เดินชมรอบๆ ด้วยตัวเอง ไฮไลท์คือเรือหนัง (ไบทาร์กา) ที่ชาวอะลูตใช้ ว่ากันว่าเรือแบบนี้เหลืออยู่เพียงไม่กี่ลำในโลก ・เวิร์กช็อปลงมือปฏิบัติจริงเกี่ยวกับการทำและการเล่นมุกกูริ (พิณปาก) ・เวิร์กช็อปการตัดกระดาษโดยใช้ลวดลายดั้งเดิมของชาวไอนุและอุยล์ตา ร้านขายของที่ระลึกจำหน่ายหนังสือเกี่ยวกับวัฒนธรรมไอนุ รวมถึงมุกกูริ โคโรโปคุรุ และสายรัดลายไอนุ ผมนึกขึ้นได้ทันทีว่าคุณโกโระเคยพูดไว้ประมาณว่า "เราควรสำนึกในบุญคุณของธรรมชาติ เราควรนำเอาเฉพาะสิ่งที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตจากธรรมชาติเท่านั้น" ผมรู้สึกว่านี่แหละคือวิถีชีวิตของชาวเหนือ นี่เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ให้ความรู้มากเลยครับ ขอบคุณมากครับ

เนื่องจากเดิมเคยเป็นธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่น ภายในจึงแข็งแรงทนทาน แม้จะมีป้ายอธิบายอยู่บ้าง แต่ก็ยังมีของเก่าๆ หลงเหลืออยู่บ้าง เช่น ลูกบิดชักโครกและป้าย "ใช้งาน" ส่วนกระเบื้องผนังในห้องก็ออกแบบแบบเก่าเช่นกัน นิทรรศการไม่ได้จัดแสดงเฉพาะในฮอกไกโด แต่ครอบคลุมทุกกลุ่มชาติพันธุ์ทางตอนเหนือ ครอบคลุมพื้นที่รัสเซียและมองโกเลียในปัจจุบัน โดยเน้นที่กลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ แม้ว่าพิพิธภัณฑ์จะไม่ใหญ่โตเท่าพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านอะบาชิริ แต่ก็ยังคงน่าสนใจ รวมถึงตัวอาคารด้วย

ข้อมูลน้อยมาก แถมนิทรรศการก็ตื้นเขิน! แม้แต่ 300 เยนยังรู้สึกว่าแพงเลย 🥲💔 พิพิธภัณฑ์ชาวเหนือในอะบาชิริดีมาก เลยคิดว่าพิพิธภัณฑ์นี้ชื่อคล้ายๆ กัน น่าจะมีนิทรรศการที่เปรียบเทียบชาวไอนุกับชาวอาร์กติกอื่นๆ ทั่วโลก แต่กลับไม่มีนิทรรศการเกี่ยวกับชาวเหนือนอกจากชาวไอนุมากนัก นิทรรศการเกี่ยวกับชาวไอนุก็ดูตื้นเขินมาก โดยเฉพาะคำบรรยายใต้ภาพ "ความคิดเห็นจากผู้อำนวยการ" ที่เขียนเหมือนความคิดเห็นทั่วไปที่เขียนขึ้นอย่างมั่วๆ ไม่มีที่มาที่ไปชัดเจน น่าผิดหวัง เพราะดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้บริหารงานโดยคนที่ขาดความเป็นมืออาชีพและมีความรู้ในระดับนี้ บางทีอาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะฮาโกดาเตะตั้งอยู่ในพื้นที่นี้ แต่เมื่อเทียบกับพิพิธภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับชาวไอนุในพื้นที่อื่นๆ ของฮอกไกโดแล้ว การนำเสนอของพิพิธภัณฑ์นี้กลับแย่มาก สิ่งเดียวที่น่าสนใจคือภาพวาดของชาวไอนุที่วาดโดยชาวญี่ปุ่น ซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของฮาโกดาเตะ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนิทรรศการนี้ประกอบด้วยงานพิมพ์เป็นส่วนใหญ่ ฉันจึงคิดว่าคงจะน่าสนใจหากนิทรรศการทั้งหมดจะเน้นไปที่ภาพวาดของชาวไอนุมากขึ้น และมีภาพวาดต้นฉบับให้ชมมากขึ้น ซึ่งจะถือเป็นจุดแข็งที่สิ่งอำนวยความสะดวกอื่นไม่มี

พิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงเอกสารทางประวัติศาสตร์และทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับชาวไอหนุและวัฒนธรรมของพวกเขา รวมถึงประวัติศาสตร์การค้าขายกับพื้นที่โดยรอบ รวมทั้งชาววาจิน การได้เห็นของหายากที่ไม่ค่อยได้เห็นจากที่อื่นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก เช่น เสื้อผ้าที่ส่งมาถึงชาวไอหนุผ่านการค้าจากจีน อาคารนี้เคยถูกใช้เป็นสาขาฮาโกดาเตะของธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่น และยังคงมีร่องรอยของอดีตหลงเหลืออยู่ทั้งบนกระเบื้องและโครงสร้าง รวมทั้งป้ายข้อมูลที่น่าสนใจที่เกี่ยวข้องกับอาคารนี้ด้วย นอกเหนือจากข้อความอธิบายตามปกติแล้ว ยังมีคำอธิบายจากผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ที่เขียนเป็นทั้งภาษาญี่ปุ่นและภาษาอังกฤษ สร้างประสบการณ์การชมที่เพลิดเพลิน แม้จะไม่ใหญ่มากนัก แต่ผมคิดว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ดีๆ แห่งหนึ่งที่ผมแนะนำให้ไปชมอย่างยิ่งหากคุณได้ไปที่ฮาโกดาเตะ