วัดฮฺโฮริวจิ

วัดโฮริวจิเป็นหนึ่งในเจ็ดวัดที่ยิ่งใหญ่ที่สร้างโดยเจ้าชายโชโตกุในสมัยนั้น นอกจากนี้ยังเป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้ในปัจจุบันและมีสถาปัตยกรรมวัดพุทธที่เก่าแก่ที่สุดในญี่ปุ่น นอกจากนี้ยังเป็นสมบัติของชาติแห่งแรกในญี่ปุ่นที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม ค่าธรรมเนียมเข้าชมวัดโฮริวจิค่อนข้างสูง โดยต้องเสียเงิน 2,000 เยน😅 วัดพุทธหลายแห่งในนาราได้รับการสร้างขึ้นร่วมกันจนเป็นมรดกโลก วัดโฮริวจิเป็นวัดที่มีชื่อเสียงเพียงแห่งเดียวที่พึ่งพาตัวเอง (แม้ว่าจะต้องเพิ่มวัดโฮคิจิขนาดเล็กเข้าไปด้วย) เพื่อสนับสนุนชื่อเสียงของมรดกโลกทางวัฒนธรรม ซึ่งแสดงให้เห็นว่าวัดนี้มีค่าเพียงใด หอสีทอง หอแห่งความฝัน และเจดีย์ห้าชั้นที่มีอยู่เดิม ล้วนเป็นสมบัติของชาติญี่ปุ่นที่ดึงดูดผู้คนมากมายให้มาสักการะบูชา อย่างไรก็ตาม วัดโฮริวจิที่สวยงามเช่นนี้เคยมืดมนภายใต้คำสั่งแยกเทพเจ้าและพระพุทธเจ้าที่ออกโดยราชสำนักในสมัยเมจิ แม้แต่เจ้าอาวาสยังต้องบริจาคสมบัติมากมายให้กับราชสำนักเพื่อให้สำนักสามารถดำเนินงานต่อไปได้ ในอดีต ผู้คนไม่มีแนวคิดเรื่องการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม และโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมจำนวนนับไม่ถ้วนถูกทำลายหรือปล่อยให้อยู่ตามลำพัง ซึ่งเป็นเรื่องน่าเสียดายจริงๆ แทนที่จะทำเช่นนั้น การบริจาคให้กับประเทศเพื่อปกป้องก็เป็นวิธีแก้ปัญหาที่ดีเช่นกัน คุณค่าของวัดโฮริวจิอยู่ที่การที่วัดแห่งนี้เป็นวัดไม้ที่สร้างโดยเจ้าชายโชโตกุในสมัยอาสุกะ วัดแห่งนี้ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากราชวงศ์ทั้งหกของจีน และรูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นตัวแทนของสิ่งที่เรียกว่า "รูปแบบอาสุกะ" นอกจากนี้ เจ้าชายโชโตกุยังสร้างวัดหลายแห่งในพื้นที่นี้ อาคารไม้เหล่านี้บันทึกประวัติศาสตร์การยอมรับพระพุทธศาสนาของญี่ปุ่นและกระบวนการเผยแพร่พระพุทธศาสนาจากจีน อาคารเหล่านี้เป็นพยานสำคัญถึงการเปลี่ยนแปลงในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ห้องสมบัติใหญ่ในวัดจัดแสดงสมบัติล้ำค่ามากมายที่ซ่อนอยู่ในวัดโฮริวจิ รวมถึงเจ้าแม่กวนอิมแพกเจ (แบบจำลอง) เจ้าแม่กวนอิมยูเมบิ และครัวหยกมูชิ ซึ่งล้วนคุ้มค่าแก่การชมอย่างใกล้ชิด

ผ่านไปกว่าสิบปีแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ผมไปเยี่ยมชม รูปปั้นนิโอะที่ประตูด้านในดูน่าประทับใจกว่าที่วัดอื่นๆ มาก น่าประทับใจจริงๆ กระเบื้องหลังคายังคงสวยงามน่าประทับใจเช่นเคย นอกจากปีศาจแล้ว ยังมีผลไม้ด้วย ดังนั้นเมื่อผมไปวัดโฮริวจิ ผมก็แค่เดินดูหลังคาไปเรื่อยๆ เสาของวัดคอนโดะและเจดีย์ห้าชั้นประดับประดาไปด้วยมังกร สิงโต ช้าง และนักซูโม่? ผมสงสัยว่าสมัยก่อนคนจะเคยเห็นช้างหรือเปล่า? มังกรดูเหมือนจะถูกเพิ่มเข้ามาทีหลัง แต่ที่นี่เป็นสถานที่ที่น่าสนใจและมีความโรแมนติกแบบโบราณ ม่านโนเรนที่มียอดทั้งสองด้านเป็นทางเข้าและทางออก ม่านด้านเดียวเป็นทางเดียวหรือเปล่า? มีหลายสิ่งที่ผมอยากรู้ แต่น่าเสียดายที่เมื่อผมถามเจ้าหน้าที่วัดโฮริวจิ กลับมีคนตอบคำถามของผมน้อยมาก นั่นแหละค่ะ เลยขอหักหนึ่งดาว ครั้งหน้าอยากไปชม Yumedono Hall ในวันพิเศษนี้แน่นอนค่ะ 🍊

บางทีเพราะว่าไม่มีพระพุทธรูปที่จัดแสดงไว้ จึงมีคนอยู่ไม่มากนัก ฉันจึงเดินดูรอบๆ อย่างสบายๆ ได้ ฉันมาที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อประมาณ 30 ปีที่แล้ว ตั้งแต่สมัยประถม ฉันจึงจำอะไรเกี่ยวกับที่นี่ได้ไม่มากนัก แต่ฉันรู้สึกทึ่งกับกำแพงดินที่ชวนให้นึกถึงเมืองหลวงเก่าและรูปปั้นพระพุทธเจ้าจำนวนมาก และทุกอย่างเกี่ยวกับโครงสร้างซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากวัดและศาลเจ้าในสมัยเอโดะนั้นก็ยอดเยี่ยมมาก บางทีอาจเป็นสัญญาณของการเติบโตที่ตอนนี้ฉันสามารถชื่นชมสิ่งต่างๆ ที่ฉันไม่ได้ชื่นชมเมื่อตอนเป็นนักเรียนประถมเมื่อฉันกลับมาเป็นผู้ใหญ่

ฉันมาที่วัดโฮริวจิเพื่อชมเจดีย์ห้าชั้นและภาพจิตรกรรมฝาผนังของหอทองคำ ซึ่งฉันหลงใหลมาตั้งแต่เด็ก การเดินจากสถานีโฮริวจิค่อนข้างเหนื่อยเพราะอากาศร้อนจัด ฉันเคยได้ยินมาว่าภาพจิตรกรรมฝาผนังของหอทองคำวาดโดยดัมจิงแห่งโคกูรยอ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ถึงอย่างนั้น ภาพจิตรกรรมฝาผนังจำลองที่ปรากฏเป็นแนวทแยงมุมบนผนังด้านซ้ายภายในหอทองคำก็เพียงพอที่จะจุดประกายจินตนาการของฉันแล้ว ภายในแทโบจังวอน ประติมากรรมทางพุทธศาสนาที่มีต้นกำเนิดจากแพกเจจัดแสดงในรูปแบบที่ทัดเทียมกับพิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่ วัดโดอิงการัมซึ่งรวมอยู่ในตั๋วเข้าชมอยู่ไกลออกไปเล็กน้อยและไม่คุ้มค่าแก่การชม ฉันจึงไม่แนะนำให้ไป แต่ถึงอย่างนั้นก็ถือว่าเป็นการเดินเล่นที่ดีในวันที่อากาศแจ่มใส ร้านอาหารใกล้สถานีมีน้อยอย่างน่าประหลาดใจ หากคุณกำลังมองหาร้านอาหาร ฉันขอแนะนำร้านที่อยู่หน้าวัดโฮริวจิ แต่ฉันไม่ได้ไปที่นั่นด้วยตัวเอง