ถ้ำร้อยแห่งโยชิมิ

☆ นานมากแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ได้มา ดูเหมือนจะดีขึ้นกว่าเดิมอีก ค่าเข้าชมเพียง 300 เยนสำหรับผู้ใหญ่ อุโมงค์ลายตารางหมากรุก (ซากโรงงานอาวุธใต้ดิน) ซึ่งขุดขึ้นด้วยมือในช่วงสงครามแปซิฟิก ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชม ยังคงปิดให้บริการเนื่องจากความกังวลด้านความปลอดภัยและความเสี่ยงที่จะพังทลายหลังจากเกิดอุบัติเหตุ ดังนั้นหากคุณกำลังมองหาซากโรงงานอาวุธใต้ดิน คุณจะต้องผิดหวัง ⚠️ ☆โบราณสถานแห่งชาติ☆ จุดสนใจหลักคือกลุ่มสุสานอุโมงค์จากช่วงปลายถึงปลายยุคโคฟุน (ปลายศตวรรษที่ 6 ถึงปลายศตวรรษที่ 7)! ️ ไม่ว่าจะมองกี่ครั้งก็ยังคงรู้สึกแปลกตา สุสานถ้ำอันเป็นเอกลักษณ์นี้ ร่วมกับกลุ่มสุสานคุโรอิวะที่อยู่ใกล้เคียง ถือเป็นภาพที่หาชมได้ยาก จากการขุดค้นเบื้องต้น พบ 237 ชิ้น แต่บางส่วนถูกทำลายระหว่างการขุดค้นโรงงานอาวุธใต้ดิน เหลือเพียง 219 ชิ้น มีบันไดหินอยู่ตรงกลาง และเมื่อขึ้นไปถึงด้านบนสุดจะมีม้านั่ง ฉันใช้เวลาสักครู่เพื่อผ่อนคลายและเพลิดเพลินกับทัศนียภาพอันงดงามของเมืองฮิงาชิมัตสึยามะ แม่น้ำอิจิโนะ และซากปราสาทมุซาชิมัตสึยามะ 😁 "โยชิมิ เฮียคุอานะ" ภาพหายาก "ทำไมพวกเขาถึงขุดถ้ำบนเนินเขาเพื่อสร้างสุสาน? ️" ☆ที่จอดรถ กว้างขวางและฟรี คุณยังสามารถใช้ลานจอดรถเพื่อเยี่ยมชมซากปรักหักพังของวัดอิวามุโระ คันนอนโด และปราสาทมุซาชิมัตสึยามะที่อยู่ใกล้เคียงได้อีกด้วย! ️

ผ่านไปกว่า 40 ปีแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ไปเที่ยวทัศนศึกษาตอนประถม ตอนนั้นคิดว่า "มันเล็กขนาดนี้เลยเหรอ?" แต่คงโตแล้วมั้ง (ฮ่าๆ) แต่ก่อนมีกราฟฟิตี้ภาษาต่างประเทศเยอะแยะ แถมยังมีป้ายห้ามเข้าอีกเพียบ สมัยก่อนเข้าได้ แต่สุดท้ายก็เพราะคนไม่ดีนี่แหละ เลยต้องมีกฎเกณฑ์เพิ่มเข้ามา... แอบเศร้าเล็กๆ หน่อย... ที่ร้านข้างล่างมีโกคาโฮทำมือให้กิน แถมยังดื่มโซดารามูเนะอีกต่างหาก บางทีก็สนุกดีที่ได้สัมผัสวิถีชีวิตของคนโบราณแบบที่ต่างจากในพิพิธภัณฑ์☺️

เราไปชมศิลปะบนนาข้าว แต่ต้องรอตั้ง 3 ชั่วโมง เลยมาร้านนี้แทน รีวิวน้อย ความคาดหวังก็เลยต่ำ แต่วิวทิวทัศน์ที่มีหลุมหินเล็กๆ มากมายก็น่ารักและน่าประทับใจ ส่วนตัวคิดว่าคุ้มค่าที่จะไป ตอนขึ้นบันไดกลางจะมีหลุมหินสองหลุมให้เข้าไปใกล้ๆ ได้ ถ่ายรูปใกล้ๆ ได้ เส้นทางลงจากด้านบนไปด้านข้างไม่มีหลุมหินเลย เลยคิดว่าน่าจะกลับขึ้นบันไดกลางไปดีกว่า แต่ทางลาดชันตรงกลาง เลยคิดว่าน่าจะเดินสบายกว่า แปลกใจที่ม้านั่งหน้าหลุมใหญ่เย็นสบายจนรู้สึกเหมือนเครื่องปรับอากาศกำลังทำงาน มีคุณยายใจดีมาต้อนรับเราที่ร้าน ข้างในมีรูปถ่ายมีค่าและของเก่าที่ขุดพบวางโชว์อยู่ มีรูปถ่ายของเก่าที่ขุดพบวางอยู่หน้าห้องน้ำด้วย ถ้าเธอไม่เรียกฉัน ฉันคงพลาดไปแล้ว แนะนำให้แวะร้านนี้เลยครับ

21 มิถุนายน 2568 นี่เป็นการเยี่ยมชมครั้งแรกในรอบกว่า 40 ปีของผม ผมจำได้ว่าเคยเข้าไปในถ้ำได้ แต่เมื่อไม่กี่ปีก่อน เกิดการพังทลาย และตอนนี้ถ้ำปิดแล้ว เมื่อผมเข้าไปใกล้ถ้ำ ก็มีลมเย็นพัดมาจากส่วนลึก ทำให้อากาศเย็นลงอย่างกะทันหัน ผมปีนขึ้นไปด้านบน แต่บริเวณพักผ่อนด้านบนปิดอยู่ มอสเรืองแสงก็กำลังพักผ่อนอยู่เช่นกัน