อุโมงค์เมจิ

ขณะที่คุณเดินไปตามถนนโทไคโดสายเก่า ผ่านหุบเขาอันเงียบสงบหลังหมู่บ้านอุสึโนทานิ ซึ่งแทบจะไม่มีรถยนต์หรือผู้คนพลุกพล่าน คุณจะมองเห็นอุโมงค์เมจิอุสึโนทานิทันที อุโมงค์อิฐแห่งนี้มีรูปทรงคามาโบโกะที่สวยงาม ประดับประดาด้วยแสงไฟสีส้มตรงที่เว้นระยะเท่ากัน และผนังโค้งเล็กน้อย ช่องเขาอุสึโนทานิเป็นหนึ่งในช่องเขาที่ยากที่สุดบนช่องเขาโทไคโด ว่ากันว่ามีโจรและหัวขโมยคอยหลอกหลอนหุบเขาลึกอันมืดมิดแห่งนี้ นอกจากนี้ยังกล่าวกันว่าเป็นเส้นทางที่ปรากฏใน "นิทานแห่งอิเสะ" ในยุคเฮอัน ในชื่อ "สึตะโนะโฮโซมิจิ" (เส้นทางไม้เลื้อยแคบ) และ "สึตะโนะชิตามิจิ" (เส้นทางไม้เลื้อยลอด) ในสมัยเอโดะ สถานที่แห่งนี้ยังเป็นฉากของ "โทไคโดชูฮิซาคุริเกะ" (ทางหลวงโทไคโดฮิซาคุริเกะ) และละครคาบูกิเรื่อง "สึตะโมมิจิอุสึโนยะช่องเขา" การขุดอุโมงค์เมจิอุตสึโนทานิเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1874 (เมจิ 7) และเปิดใช้งานในปี ค.ศ. 1876 (เมจิ 9) ในฐานะอุโมงค์เก็บค่าผ่านทางแห่งแรกของญี่ปุ่น เนื่องจากขาดเทคโนโลยีการสำรวจขั้นสูงในขณะนั้น อุโมงค์จึงกลายเป็นรูปตัวแอล เพื่อแก้ไขปัญหาทัศนวิสัยไม่ดี จึงได้ติดตั้งเชิงเทียนส่องสว่าง อุโมงค์เดิมสร้างด้วยหินบลูสโตนยาวประมาณ 20 เมตร บริเวณทางเข้าชิซุโอกะ แต่อุโมงค์ส่วนใหญ่สร้างด้วยคานไม้แบบกัสโช ในปี ค.ศ. 1896 (เมจิ 29) เชิงเทียนส่องสว่างได้เกิดไฟไหม้โดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้อุโมงค์พังทลายลงและต้องปิดตัวลง จากนั้นจึงเริ่มก่อสร้างอุโมงค์แห่งที่สอง โดยใช้วัสดุเหลือใช้จากอุโมงค์เดิมบางส่วน อุโมงค์เมจิอุตสึโนทานิในปัจจุบันเปิดใช้งานในปี ค.ศ. 1904 (เมจิ 37) ความยาว: 203 ม., ความสูง: 6.6 ม., ความกว้าง: 9.0 ม. ป้ายบอกทางพร้อมแผนผังแสดงเส้นทางช่วยให้การเดินทางสะดวก ปัจจุบันไม่อนุญาตให้รถยนต์ผ่านอุโมงค์ เมื่อเข้าจากหมู่บ้านอุสึโนทานิและเข้าใกล้อุโมงค์เมจิอุสึโนทานิ คุณจะพบลานจอดรถพร้อมศาลาพักผ่อน มีเสากั้นระหว่างถนนเพื่อป้องกันไม่ให้รถยนต์สี่ล้อเข้าไปในอุโมงค์เมจิอุสึโนทานิได้ไกลกว่านี้ สามารถจอดรถโดยสารได้ประมาณ 3 คัน อย่างไรก็ตาม รถยนต์ที่มีความยาวมากกว่า 5 เมตรและกว้าง 2 เมตรควรระมัดระวัง เนื่องจากถนนจากหมู่บ้านไปยังอุโมงค์ค่อนข้างแคบ นอกจากนี้ยังมีห้องน้ำอยู่ด้านหลังศาลาพักผ่อน อุโมงค์เมจิไม่สามารถรองรับรถยนต์ที่ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นได้อีกต่อไป จึงเริ่มมีการก่อสร้างอุโมงค์อุสึโนทานิแห่งใหม่ (อุโมงค์โชวะไดอิจิ) ในปี พ.ศ. 2469 (ปีไทโชที่ 15) อุโมงค์โชวะไดอิจิ เปิดใช้งานในปี พ.ศ. 2473 (ปีโชวะที่ 5) สร้างขึ้นตามมาตรฐานระดับสูงสำหรับยุคนั้น และยังคงกว้างพอที่รถขนาดใหญ่จะสัญจรผ่านกันได้อย่างง่ายดายในปัจจุบัน อุโมงค์หลักในปัจจุบันตั้งอยู่บนทางหลวงหมายเลข 1 โอคาเบะบายพาส ซึ่งประกอบด้วยอุโมงค์ชินอุตสึโนทานิ (อุโมงค์โชวะหมายเลข 2) (สำหรับการจราจรขึ้นเนินเท่านั้น) ซึ่งเปิดใช้งานในปี พ.ศ. 2502 และอุโมงค์เฮเซอุตสึโนทานิ (สำหรับการจราจรลงเนินเท่านั้น) ซึ่งเปิดใช้งานในปี พ.ศ. 2541

อุโมงค์เมจิอุตสึโนทานิบนทางหลวงโทไกโดสายเก่า อุโมงค์อุตสึโนทานิแห่งแรกสร้างเสร็จในปี ค.ศ. 1874 (เมจิ 7) ที่ช่องเขาอุตสึโนทานิ ซึ่งเป็นส่วนที่ยากลำบากของทางหลวงโทไกโดสายเก่า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคานไม้ที่ใช้ภายในอุโมงค์จึงพังทลายลงในปี ค.ศ. 1896 (เมจิ 29) หลังจากเทียนไขจุดไฟผิดพลาด อุโมงค์อุตสึโนทานิแห่งที่สองเปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1904 (เมจิ 37) และได้ใช้ประโยชน์จากอุโมงค์เดิมบางส่วน อุโมงค์ที่สองนี้คืออุโมงค์เมจิอุตสึโนทานิ ต่อมาในปี ค.ศ. 1930 (โชวะ 5) อุโมงค์อุตสึโนทานิแห่งที่สาม ซึ่งเปิดให้รถยนต์เข้าใช้ได้เช่นกัน ก็สร้างเสร็จสมบูรณ์ และปัจจุบันเป็นเส้นทางประจำจังหวัดหมายเลข 208 ณ จุดนี้ เส้นทางโทไกโดจึงถูกแทนที่ด้วยเส้นทางเดิมและเส้นทางใหม่ กาลเวลาผ่านไป และหลังสงคราม ในปี พ.ศ. 2502 (ปีโชวะที่ 34) ได้มีการเปิดถนนมาตรฐานสูง (รุ่นที่ 4) ซึ่งปัจจุบันคือทางหลวงหมายเลข 1 ในปี พ.ศ. 2538 (ปีเฮเซที่ 7) อุโมงค์เฮเซอุตสึโนทานิ (รุ่นที่ 5) ได้สร้างเสร็จสมบูรณ์ โดยขยายทางหลวงหมายเลข 1 เป็นสองเลนในแต่ละด้าน และสี่เลนในแต่ละทิศทาง เช่นเดียวกับปัจจุบัน ในปี พ.ศ. 2540 (ปีเฮเซที่ 9) อุโมงค์อุตสึโนทานิแห่งที่ 2 นี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้แห่งชาติในชื่ออุโมงค์เมจิอุตสึโนทานิ แม้ว่าหมู่บ้านอุตสึโนทานิจะให้ความรู้สึกย้อนยุคแบบเอโดะ แต่อุโมงค์เมจิอุตสึโนทานิกลับให้ความรู้สึกย้อนยุคแบบเมจิจากยุคเมจิ

ถนนเมจิอุตสึโนทานิ โดยเฉพาะอุโมงค์อุตสึโนทานิ หรือที่รู้จักกันในชื่อ "อุโมงค์เมจิ" เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ชื่นชอบประวัติศาสตร์และผู้ที่ชื่นชอบบรรยากาศย้อนยุค! ภายในอุโมงค์อิฐประดับไฟสว่างไสว สร้างบรรยากาศอันน่าหลงใหลอย่างแท้จริง เมื่อก้าวเข้าไปข้างใน คุณจะรู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปในอดีต! พื้นผิวของอิฐที่ปกคลุมไปด้วยมอสและอากาศเย็นสบายก็สร้างบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์เช่นกัน ในฐานะอุโมงค์เก็บค่าผ่านทางแห่งแรกของญี่ปุ่น อุโมงค์แห่งนี้มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์อย่างยิ่ง เนื่องจากเปิดใช้งานในสมัยเมจิ และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของญี่ปุ่น บริเวณโดยรอบยังเป็นที่ตั้งของถนนที่ทอดผ่านช่องเขาอุตสึโนทานิ ซึ่งเป็นช่วงที่ยากลำบากของถนนโทไคโดเก่า รวมถึงอุโมงค์จากยุคไทโช โชวะ และเฮเซ ทำให้ได้รับฉายาว่า "พิพิธภัณฑ์อุโมงค์" นอกจากนี้ยังเป็นเส้นทางเดินที่น่าสนใจซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางโทไคโดเก่า มีสถานีริมทางอยู่ใกล้ๆ ทำให้แวะชมได้ง่าย อีกทั้งยังมีธรรมชาติโดยรอบอุดมสมบูรณ์สวยงาม!

เป็นสถานที่ที่ดูลึกลับมาก กำแพงกั้นรถก็ให้บรรยากาศที่ดีมากเช่นกัน รู้สึกเหมือนว่าคุณจะไม่มีวันกลับไปสู่โลกที่คุณจากมาได้เมื่อลอดอุโมงค์ไปแล้ว แต่ไฟยังเปิดอยู่และบริเวณนั้นก็ได้รับการดูแลอย่างดี ถ้าปรบมือในอุโมงค์ เสียงสะท้อนจะดังแปลกๆ วันนั้นอากาศเป็นวันธรรมดา อากาศร้อนมากจนแทบไม่มีคนอยู่เลย ฉันเลยได้เพลิดเพลินกับทุกอย่างด้วยตัวเอง

นี่คืออุโมงค์อิฐแดงเก่าแก่ที่ช่องเขาอุตสึโนะทานิ ซึ่งเชื่อมต่อเมืองชิซุโอกะและเมืองฟูจิเอดะ อุโมงค์นี้เปิดใช้งานในปี ค.ศ. 1876 และเป็นอุโมงค์เก็บค่าผ่านทางแห่งแรกของญี่ปุ่น ปัจจุบันรถยนต์ไม่สามารถผ่านได้ แต่เป็นสถานที่เงียบสงบที่คุณสามารถเดินเล่นได้ อุโมงค์นี้เย็นสบายราวกับห้องปรับอากาศ ผนังอิฐแดงและโคมไฟสไตล์ย้อนยุคทำให้คุณสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของยุคเมจิ ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับสถานที่นี้ในฐานะสถานที่สยองขวัญจาก YouTube ของฮาจิเมะ ชาโจ แต่ฉันก็ดีใจที่ได้มาที่นี่เพราะมันมีแง่มุมทางวัฒนธรรมอยู่ด้วย! บริเวณใกล้เคียงมีอุโมงค์ไทโช โชวะ และเฮเซ ทำให้ที่นี่เป็นสถานที่ที่หาได้ยากที่คุณจะสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของการขนส่งในแต่ละยุคสมัย คุณสามารถสัมผัสการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยต่างๆ ผ่านอุโมงค์นี้ได้