ศาลเจ้าฮิโรชิมะ โกโกะคุ

ข้างหน้ามีบูธของกินอร่อย ๆเยอะเลย

ในการเดินทางครั้งนี้เองที่ผมได้เรียนรู้ถึงการมีอยู่ของพวกมันเป็นครั้งแรก โคไมนุสัมฤทธิ์อันเก่าแก่ที่รอดพ้นจากสงคราม รวมถึงโคมไฟหินและสิงโตผู้พิทักษ์ที่ได้รับความเสียหายจากการทิ้งระเบิดปรมาณู ล้วนคุ้มค่าแก่การชม น่าเสียดายที่ผมไม่ได้เห็นประตูโทริอิที่ได้รับความเสียหายจากการทิ้งระเบิดปรมาณู แต่รูปปั้นปลาคาร์พก็หายากและน่าสนใจเช่นกัน

วัดเล็กๆ แต่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก เรียบง่าย แต่งดงามจับใจ ความสว่างไสวของสีขาวช่างน่าประหลาดใจและให้ความรู้สึกอบอุ่น สิ่งของที่ขายในวัดแห่งนี้งดงามจับใจจนแทบลืมหายใจ และราคาก็แสนถูก ฉันขอแนะนำที่นี่เลย

ศาลเจ้าแห่งนี้อัดแน่นไปด้วยประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของฮิโรชิมา เดิมทีสร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานแด่ผู้เสียชีวิตในสงครามโบชินในช่วงการปฏิรูปเมจิ และดำเนินต่อเนื่องมาจนถึงสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุการณ์ระเบิดปรมาณู ซึ่งเชื่อกันว่ามีผู้เสียชีวิตราว 92,000 คน ศาลเจ้าแห่งนี้เปลี่ยนสถานที่หลายครั้ง แต่ในยุคเมจิถือเป็นช่วงเวลาแห่งการขยายตัว เริ่มต้นด้วยการเสริมกำลังทหารของฮิโรชิมา ขยายไปสู่ศูนย์กลางราชการ และแม้กระทั่งเป็นที่ประทับของจักรพรรดิเอง จินตนาการถึงความรู้สึกของจักรพรรดิเมจิและลูกหลานที่มาเยือนศาลเจ้าโกโกกุได้อย่างไม่ยากเย็น จักรพรรดิโชวะ ซึ่งต่อมาได้เสด็จเยือนศาลเจ้าแห่งนี้ในช่วงเริ่มต้นการฟื้นฟูเมืองจากระเบิดปรมาณู และอีกครั้งในช่วงที่เศรษฐกิจเติบโตอย่างรวดเร็ว น่าจะสะท้อนถึงไม่เพียงแต่ความรับผิดชอบในสงครามของพระองค์เองเท่านั้น แต่ยังสะท้อนถึงสภาพการฟื้นฟูเมืองอีกด้วย พระองค์ทรงทอดพระเนตรด้วยความชื่นชมในความก้าวหน้าของฮิโรชิมา กระนั้น ในมุมหนึ่งของพื้นที่อันแสนธรรมดาของศาลเจ้า ก็ยังมีอนุสาวรีย์หินสลักจารึกจางๆ ไว้บนแท่งเหล็กที่พังทลาย ซึ่งบัดนี้ไม่มีผู้คนสักการะแล้ว สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงทหารมากมายที่เสียชีวิตในสนามรบ เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจเมื่อนึกถึงชีวิตที่มีความสุขที่พวกเขาอาจได้ใช้ชีวิตในฮิโรชิมาหากไม่มีสงคราม ฉันยังได้รู้เป็นครั้งแรกว่า Fumakilla บริษัทผู้บริจาคน้ำยาฆ่าเชื้อ เป็นบริษัทท้องถิ่นที่ตั้งอยู่ในเมืองฮัตสึไกจิ

เดินทางคนเดียวในเดือนกันยายน 2025 ถัดจากศาลเจ้าโกโกกุคือห้องปฏิบัติการป้องกันภัยทางอากาศ ซึ่งเป็นสถานที่ที่ต้องไปเยือนให้ได้ หลังจากระเบิดปรมาณูถูกทิ้ง โทรศัพท์ทั้งหมดในเมืองถูกทำลาย แต่โทรศัพท์ในห้องปฏิบัติการยังคงเหลืออยู่อย่างน่าอัศจรรย์ ปรากฏว่ามีนักศึกษาหญิงคนหนึ่งใช้โทรศัพท์เครื่องนั้นรายงานความเสียหาย มันสะเทือนอารมณ์มาก ฉันดีใจที่ได้เห็นมันด้วยตาตัวเอง