พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์และคติชนวิทยาประจําจังหวัดไซตามะ

ฉันได้ไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์เพื่อสำรวจประวัติศาสตร์ของโอมิยะและได้ชมนิทรรศการพิเศษ มีภาพถ่ายหายากและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ เกี่ยวกับอดีตของโอมิยะมากมาย ระหว่างที่อยู่ที่นั่น ฉันได้แวะชมนิทรรศการถาวรด้วย และรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าพิพิธภัณฑ์มีขนาดใหญ่กว่าที่คิดไว้มาก มีภาชนะดินเผาและบ้านหลุมขนาดเท่าคนจริง และฉันได้เรียนรู้มากมายจากการได้เห็นบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นจากยุคสมัยต่างๆ อย่างใกล้ชิด ผู้ที่ชื่นชอบประวัติศาสตร์จะเพลิดเพลินกับที่นี่ตลอดทั้งวัน มีร้านกาแฟ และนอกจากนิทรรศการแล้ว ยังมีเวิร์กช็อปที่ชั้นล่าง ซึ่งทั้งเด็กและผู้ใหญ่สามารถลองทำหัตถกรรมได้ ที่สำคัญกว่านั้น เนื่องจากเป็นอาคารที่ออกแบบโดยสถาปนิกชื่อดัง พื้นที่สไตล์เรโทรโมเดิร์นจึงสวยงามมาก สวนสาธารณะโดยรอบรายล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวขจี จึงเป็นประสบการณ์ที่สดชื่น เด็กเล็กสามารถเล่นในพื้นที่โล่งกว้างสมัยโชวะได้โดยไม่ต้องเข้าไปในสวนสาธารณะ ซึ่งพวกเขาสามารถทดลองเล่นบ่อน้ำ เล่นเคนดามะ ฮูลาฮูป และอื่นๆ อีกมากมาย นอกจากนี้ยังมีห้องเด็กเล่นในร่ม จึงเป็นพื้นที่ที่เหมาะสำหรับทั้งพ่อแม่และลูก

เมืองไซตามะ จังหวัดไซตามะ พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เน้นย้ำถึงวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของไซตามะ ตั้งอยู่บริเวณมุมหนึ่งของสวนโอมิยะอันเก่าแก่ อาคารได้รับการออกแบบโดยคุนิโอะ มาเอคาวะ กลมกลืนไปกับธรรมชาติโดยรอบได้อย่างลงตัว โดยไม่รู้สึกราวกับถูกถามว่า "นี่มันอะไรกันเนี่ย?" ทางเดินจากลานด้านหน้าทางเข้า ล็อบบี้กว้างขวาง และห้องจัดแสดงนิทรรศการสไตล์เอเทรียมที่ชั้นใต้ดิน ล้วนงดงามตระการตา✨ บรรยากาศอบอุ่นและผ่อนคลายให้ความรู้สึกผ่อนคลายอย่างแท้จริง หลังจากซื้อบัตรเข้าชมแล้ว คุณสามารถกลับเข้าไปในห้องจัดแสดงนิทรรศการได้ในวันเดียวกัน นอกจากนี้ยังมี "เวิร์กช็อปการผลิต" นอกจากนี้ยังมีพื้นที่ขนาดใหญ่ให้เข้าชมฟรี☆ เปิดทำการในปี พ.ศ. 2514 ในชื่อพิพิธภัณฑ์ประจำจังหวัดไซตามะ ออกแบบโดยคุนิโอะ มาเอคาวะ (พ.ศ. 2448–2529) มีแผ่นพับและหนังสือเล่มเล็กเกี่ยวกับอาคารให้บริการฟรี และ "นิทรรศการมุมคุนิโอะ มาเอคาวะ" ตั้งอยู่ติดกับบันไดทางขึ้นไปยังร้านกาแฟ

เป็นครั้งแรกที่ฉันไปที่นั่น แต่พิพิธภัณฑ์กว้างขวาง นิทรรศการดูง่าย และไม่แออัด ฉันเลยเดินดูได้เรื่อยๆ ฉันอยากทานอาหารกลางวัน แต่ตอนกลางวันมีคนรอคิวเยอะ เลยคิดว่าไปเวลาอื่นดีกว่า

ผมมาถึงตอนบ่ายสามโมงห้าสิบแปด แต่การลงทะเบียนปิดตอนสี่โมงเย็น ผมเลยเข้าไปข้างในไม่ได้ แต่กลับถูกดึงดูดด้วยบรรยากาศแบบโบราณของโซนงานฝีมือที่อยู่ติดกับประตูหลัง ผมเลยตัดสินใจเข้าไปข้างใน ผมได้กลิ่นอายของยุคโชวะตอนต้นๆ จริงๆ เลย มีทั้งหุ่นยนต์รูปแมวกับท่อดินเผาวางซ้อนกัน ดูเหมือนมันจะโผล่ออกมาจากเด็กผู้ชายใส่แว่นตา แถมยังมีรถยนต์คันแรกที่พ่อผมซื้อตอนเด็กๆ อีกด้วย

เขตโอมิยะ เมืองไซตามะ พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นแห่งนี้เปิดทำการในปี 1971 เพื่อรำลึกถึงวันครบรอบ 100 ปีการก่อตั้งจังหวัดไซตามะ อาคารนี้ได้รับการออกแบบโดยสถาปนิกชื่อดัง Kunio Maekawa และเป็นผลงานชิ้นเอกที่ได้รับรางวัลมากมาย นิทรรศการทั้งหมดล้วนคุ้มค่าแก่การชม แต่ฉันอยากจะพูดถึงนิทรรศการที่ทำให้ฉันประทับใจมากที่สุด อันดับแรกคือ "ดาบเหล็กฝังทองที่ขุดพบจากสุสาน Inariyama ในจังหวัดไซตามะ" ซึ่งมีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์ของไซตามะ ดาบเหล็กนี้มีตัวอักษรเขียนไว้ และถึงแม้จะตีความต่างกันไป แต่ก็มีการกล่าวกันว่าชายคนหนึ่งชื่อ "Wowakeomi" ได้สลักความภาคภูมิใจของเขาในการรับใช้ Wakatakeru (สันนิษฐานว่าเป็นจักรพรรดิ Yuryaku) ลงในดาบนี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าอำนาจของกษัตริย์แผ่ขยายไปทั่วบริเวณ ถัดมาคือ "อนุสรณ์สถานหิน" ซึ่งเป็นหอคอยอนุสรณ์ที่สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยคามาคุระจนถึงสมัยมุโระมาจิ และกล่าวกันว่าไซตามะมีอนุสรณ์สถานหินมากที่สุดในญี่ปุ่น อนุสาวรีย์หินที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น สูงกว่า 5 เมตร พบในเมืองนากาโทโร จังหวัดไซตามะ ในฐานะคนจากภูมิภาคคันไซ อนุสาวรีย์หินเป็นสิ่งใหม่สำหรับฉันมาก แห่งที่สามคือ "ซาไก ทาดาคัตสึแห่งอาณาจักรคาวาโกเอะ" ในสมัยเอโดะ จังหวัดไซตามะเป็นดินแดนของโชกุนและขุนนางศักดินาสืบเชื้อสายเนื่องจากอยู่ใกล้กับเอโดะ ในบรรดาทั้งหมด อาณาจักรคาวาโกเอะมีซาไก ทาดาคัตสึ ข้าราชบริพารอาวุโสของตระกูลโทกุกาวะ ซึ่งดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาอาวุโสและที่ปรึกษาหลักในสมัยของโทกุกาวะ อิเอตสึนะ นอกจากนี้ยังมีภาพเหมือนของซาไก ทาดาคัตสึจัดแสดงอยู่ด้วย แต่เป็นเรื่องน่าเสียดายที่ห้ามถ่ายภาพ หัวข้อที่สี่คือ "อุตสาหกรรมในท้องถิ่นของไซตามะ" ฉันได้เรียนรู้ว่าอุตสาหกรรมในท้องถิ่นหลายแห่งเจริญรุ่งเรืองจากการใช้ประโยชน์จากความใกล้ชิดกับเอโดะ อาจเป็นไปได้ว่างานหล่อของคาวากูจิมีชื่อเสียงที่สุด นอกจากนี้ยังมีถุงเท้าทาบิ งานไม้เพาโลเนีย ตุ๊กตาดารุมะ และอื่นๆ อีกมากมาย มีนิทรรศการมากมายให้เลือกชม แต่ค่อนข้างผิดหวังเล็กน้อยที่หลายนิทรรศการไม่อนุญาตให้ถ่ายรูป อย่างไรก็ตาม นิทรรศการนี้คุ้มค่าแก่การชมมาก ฉันคิดว่านี่เป็นสถานที่ที่ดีในการเรียนรู้เกี่ยวกับจังหวัดไซตามะ