วัดเซเค็นจิ, ชิซุโอกะ

ตั้งอยู่ริมทางหลวงโทไคโดสายเก่า เป็นจุดที่งดงามที่สุดระหว่างโอคิสึและเอจิริ วัดเซเคนจิก่อตั้งขึ้นในสมัยนารา และกล่าวกันว่าเป็นหนึ่งในวัดที่มีชื่อเสียงที่สุดบนทางหลวงโทไคโด ในช่วงเวลานั้น วัดแห่งนี้เป็นวัดของนิกายเท็นได โดยมีภูเขาฮิเอเป็นวัดหลัก ในสมัยคามาคุระ วัดแห่งนี้ได้รับการบูรณะให้เป็นวัดเซนของสำนักเมียวชินจิของนิกายรินไซ และได้รับการอุปถัมภ์โดยอาชิคางะ ทาคาอุจิ และอิมากาวะ โยชิโมโตะ โทกุงาวะ อิเอยาสึ (ในขณะนั้นรู้จักกันในชื่อมัตสึไดระ ทาเคจิโย) ซึ่งเป็นตัวประกันของตระกูลอิมากาวะ ได้ศึกษาที่วัดเซเคนจิภายใต้การดูแลของไทระ โนะ เซสไซ หัวหน้านักบวชในขณะนั้น! (วัดแห่งนี้ก็เป็นเช่นนั้น!) เส้นทางสายหลักโทไคโดวิ่งผ่านบริเวณวัด ด้วยเหตุนี้ จึงมีการจ่ายเงินชดเชยเมื่อเส้นทางสายหลักโทไคโดเปิดให้บริการ วัดเซเคนจิได้รณรงค์ให้สร้างสถานีโอคิทสึ และเมื่อการรณรงค์นั้นประสบความสำเร็จ ทางวัดจึงได้บริจาคเงินชดเชยทั้งหมดให้ ครั้งนี้เรามาถึงประมาณ 16:15 น. เนื่องจากทัวร์ชมวิหารหลักมีให้เข้าชมถึงแค่ 16:00 น. เท่านั้น เราจึงยอมแพ้ แต่แค่บริเวณรอบๆ ก็คุ้มค่าแก่การชมแล้ว พระอรหันต์ 500 รูปก็มีมาตรฐานสูงมากเช่นกัน

วัดแห่งนี้เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างขึ้นในสมัยคามาคุระ เป็นวัดที่มีความเกี่ยวพันกับราชวงศ์โทคุงาวะ ค่าเข้าชม 300 เยน หลังจากฟังคำอธิบายสั้นๆ แล้ว คุณสามารถเข้าไปในวัดได้อย่างอิสระ สวนแห่งนี้ก็สวยงามมากเช่นกัน จากโชอิน คุณจะมองเห็นห้องบัลลังก์ของจักรพรรดิเมจิได้อย่างใกล้ชิด ตั้งอยู่บนเนินเล็กน้อย จึงมองเห็นท่าเรือและทะเลได้ เส้นทางโทไกโดแบ่งพื้นที่ระหว่างลานจอดรถและด้านหน้าประตูวัด

วัดบนเนินเขาแห่งนี้เคยใช้เป็นที่พักของทูตเกาหลี และถือเป็นโบราณสถานแห่งชาติ มีรถไฟสายโทไกโดผ่านด้านหน้าวัด

สวนแห่งนี้งดงามตระการตาอย่างยิ่ง พระอรหันต์ 500 รูปนั้นน่าสนใจมาก มีพระสงฆ์ในอิริยาบถต่างๆ มากมาย ฉันเดินขึ้นบันไดไปชมพระอรหันต์ 500 รูปจากด้านบน และในวันที่อากาศแจ่มใส ฉันก็ได้เห็นวิวอ่าวซูรูกะ ท่าเรือโอคิสึ และแม้แต่คาบสมุทรอิซุอันงดงามตระการตา! ฉันรู้สึกประทับใจมาก

เราจะไปเยี่ยมชมวัดเซเคนจิ วัดเซเคนจิก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 650 ในฐานะวัดพุทธนิกายเท็นได ปัจจุบันเป็นวัดนิกายรินไซ ในสมัยเซ็นโกคุ วัดนี้ถูกเผาทำลายในสงคราม แต่ด้วยการสนับสนุนของอิมากาวะ โยชิโมโตะ หัวหน้านักยุทธศาสตร์ ไทระ เซสไซ ได้บูรณะวัดแห่งนี้ขึ้นใหม่ วัดนี้ยังมีชื่อเสียงในฐานะที่เป็นสถานที่ที่มัตสึไดระ จิคุจิโยะ (ต่อมาคือโทกุงาวะ อิเอยาสึ) ประทับอยู่ราวปี ค.ศ. 1549 (เท็นบุน ค.ศ. 19) ด้วยเหตุนี้ เราจึงสามารถเห็นห้องเขียนพู่กันของอิเอยาสึอยู่ด้านหลังขวา ต่อมาในสมัยโมโมยามะ โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ได้ใช้วัดนี้ในการรณรงค์เพื่อความเจริญรุ่งเรือง และในสมัยเอโดะ ทูตเกาหลีได้แวะเวียนมาเยี่ยมชม เจ้าชายริวกิวผู้สิ้นพระชนม์ด้วยโรคภัยไข้เจ็บก็ถูกฝังไว้ที่นี่เช่นกัน ตั้งอยู่บนเนินเขาอันงดงามที่มองเห็นอ่าวซูรูกะ เป็นสถานที่ซึ่งเซสชูเคยมาเยือนในสมัยมุโรมาจิ และนัตสึเมะ โซเซกิ, ทาคายามะ โชกิว และชิมาซากิ โทซง ในยุคเมจิ ต้นบ๊วยการิวนี้ว่ากันว่าปลูกด้วยมือโดยมัตสึไดระ ชิคุจิโย (ต่อมาคือโทกุงาวะ อิเอยาสึ)